«Жизнь — это всего лишь корабль, а люди на нем матросы. И надо всегда быть готовым…»

Сегодня 92 года со дня рождения единственного журналиста, удостоенного премии имени Габдуллы Тукая, Марселя Харисовича Зарипова.

Он родился в деревне Янурусово Сармановского района. До того, как начать писать, Марсель Харисович успел отслужить военным моряком и освоить профессию электромонтера.
Уникальный профессионал, он интересовался всем вокруг: от нефтяной промышленности до выращивания гречихи и пчеловодства.

А Государственная премия Республики Татарстан имени Габдуллы Тукая в области литературы и искусства, которая никогда не вручалась за публицистические статьи, стала результатом того эффекта и резонанса, которые журналист производил на всю страну.

"Тормыш-ул бары тик корабль генә, ә андагы кешеләр-диңгезчеләр. Һәрчак әзер булырга кирәк…»

Бүген Габдулла Тукай исемендәге премиягә лаек булган бердәнбер журналист Марсель Харисович Зариповның тууына 92 ел.

Ул Сарман районының Янурыс авылында туган. Язуга керешкәнче, Марсель Харисович хәрби диңгезче булып хезмәт итә һәм электромонтер һөнәрен үзләштерә.

Уникаль профессионал, ул тирә-юньдәге бөтен әйбер белән кызыксына: нефть сәнәгатеннән алып карабодай үстерүгә һәм умартачылыкка кадәр.

Ә Татарстан Республикасының әдәбият һәм сәнгать өлкәсендәге Габдулла Тукай исемендәге Дәүләт премиясе, ул беркайчан да публицистик мәкаләләр өчен тапшырылмаган, журналистның бөтен илгә җитештергән эффекты һәм резонансы нәтиҗәсе булып тора.