Несколько лет назад в России появился экологический праздник – Синичкин день. Он создан по инициативе Союза охраны птиц России и отмечается 12 ноября. В этот день жители разных населённых пунктов страны готовятся к встрече «зимних гостей» – птиц, остающихся на зимовку в наших краях: синиц, щеглов, снегирей, соек, чечёток, свиристелей. Люди заготавливают для них подкормку, в том числе и «синичкины лакомства»: несолёное сало, нежареные семечки тыквы, подсолнечника или арахиса, – делают и развешивают кормушки. 

Несмотря на то, что в качестве экологического праздника Синичкин день отмечается относительно недавно, его история уходит корнями в далёкое прошлое. По народным приметам, именно к этому времени синицы, предчувствуя скорые холода, перелетали из лесов ближе к человеческому жилью и ждали помощи от людей. 

Кстати, название «синица» произошло вовсе не от синего оперения этих птиц, как многие могут подумать. Своё имя они получили за звонкие песни, напоминающие перезвон колокольчика: «Зинь-зинь!». 

 

Берничә ел элек Россиядә экологик бәйрәм – Песнәк көне барлыкка килде. Ул Россия кошларны саклау берлеге инициативасы белән оештырылды һәм 12 ноябрьдә билгеләп үтелә. Бу көнне илнең төрле торак пунктларында яшәүчеләр «кышкы кунаклар» – безнең якларда кышларга калган кошлар: песнәкләр, купшы чыпчык, карабүрек, күкшә кош, чечеткалар, урман чыпчыгы каршы алырга әзерләнә. Халык алар өчен туклануны, шул исәптән «песнәкләр тәм-томы» әзерли: тозсыз сало, кыздырылмаган кабак, көнбагыш яки арахис орлыклары, җимлекләр ясыйлар һәм эләләр. 

Экологик бәйрәм сыйфатында Песнәк көне чагыштырмача күптән түгел генә билгеләп үтелүгә карамастан, аның тарихы тамырлары бик еракка  китә. Халык сынамышлары буенча, нәкъ менә шушы вакытка, тиз салкыннарны сизеп, песнәкләр урманнардан кеше торагына якынрак күченәләр һәм кешеләрдән ярдәм көтәләр. 

Сүз уңаенан, «песнәк» исеме бу кошларның зәңгәр каурыйларыннан дип күпләр уйлый ала. Алар үзләренең исемнәрен кыңгырауны хәтерләткән яңгыравыклы җырлары өчен алдылар: "Зинь-зинь!".